ارزیابی تغییرات وابسته به سن در دندان های سگ های تریر

رویش و ساییدگی دندان ها، به خصوص دندان های ثنایا و دندان نیش، عملی ترین پارامترهایی هستند که در معاینات بالینی و فیزیکی حیوانات استفاده می شوند.  این مطالعه با هدف بررسی تغییرات وابسته به سن در دندان های سگ های اهلی در اهواز، ایران، برای تعیین رابطه بین آرایش دندان ها و سن سگ ها انجام شد.  مطالعه حاضر بر روی 173 سگ تریر مراجعه شده به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز که دارای شناسنامه بودند انجام شد.  حیوانات به 7 گروه سنی 1: 0 - 2 ، 2: 2 - 8 ، 3: 8 - 18 ، 4: 18 - 36 ، 5:36 - 60 ، 6:60 - 120 و 7: بیش از 120 ماهه ها تقسیم شدند.  تخمین سن براساس پروفایل دندانی و مقایسه با سن شناسنامه ای ارایه شد.  طول تاج دندان های ثنایایی و دندان نیش با استفاده از یک کولیس دیجیتال در نیم قوس فک بالا سمت چپ اندازه گیری و سپس تصویربرداری شد.  در این پژوهش، مطالعات رایانه ای و آماری بر روی پروفایل دندانی، ارتباط بین طول تاج و سن، و همچنین میزان ساییدگی دندان و مورفولوژی دندان انجام شد.  مقایسه طول تاج دندان های ثنایا در هر گروه نشان داد که دندان های I1، I2 و I3 به ترتیب دارای حداقل تا حداکثر طول تاج هستند.  همبستگی سن تخمینی با سن شناسنامه ای در سگ های مورد مطالعه بسیار معنی دار بود.  این مطالعه نشان داد که ارزیابی سن با استفاده از دندان یکی از مهم ترین روش های عملی و واقعی برای تخمین سن در سگ ها است.