تعیین شیوع عوارض شایع پلاسمافرزیس درمانی در بیماران بستری شده در بخش نورولوژی بیمارستان های شهید فقیهی و نمازی در سال 98-1397

پلاسمافرزیس درمانی جهت طیف وسیعی از بیماری های نورولوژی استفاده می شود. روش درمانی پلاسمافرزیس دارای عوارضی از قبیل هماتوم، پنوموتوراکس، هیپوکلسمی، خونریزی، آریتمی، افت فشارخون، تب، عفونت، ادم، بی حسی اندام، متابولیک آلکالوز، ترومبوز و ترومبوسیتوپنی می باشد. هدف انجام مطالعه حاضر تعیین شیوع عوارض شایع پلاسمافرزیس درمانی در بیماران بستری شده در بخش نورولوژی بیمارستان های شهید فقیهی و نمازی می باشد.

در این مطالعه،پرونده بالینی تمام بیماران بستری در بخش نورولوژی بیمارستان های شهید فقیهی و نمازی از ابتدای شهریور 1397 تا انتهای مرداد 1398 که تحت پلاسمافرزیس درمانی قرار گرفتند بررسی گردید و اطلاعات بالینی مورد نیاز وارد چک لیست و سپس وارد نرم افزار SPSS شده و آنالیز آماری انجام گردید.

در این مطالعه برای 67 یمار با تشخیص بیماری نورولوژی در مجموع 287 جلسه پلاسمافرزیس درمانی انجام شد. سطح ارتباطی معناداری بین میزان بروز عوارض پلاسمافرزیس درمانی با جنسیت بیمار، سن بیمار، وضعیت تاهل بیمار، میزان تحصیلات بیمار، شغل بیمار، سابقه بیماری زمینه ای و سابقه مصرف دخانیات وجود نداشت. بر اساس یافته های این مطالعه بین میزان بروز عوارض پلاسمافرزیس درمانی با مدت زمان ابتلا به بیماری، مدت زمان بستری در بیمارستان، نوع و محل کاتتر تعبیه شده، تعداد جلسات پلاسمافرزیس و نوع مایع جایگزین شده در پلاسمافرزیس ارتباط معناداری وجود نداشت. شایع ترین عوارض پلاسمافرزیس درمانی در این مطالعه ترومبوسیتوپنی و عوارض مرتبط با کاتتر بودند. مهمترین عوارض پلاسمافرزیس که تهدیدکننده حیات بودند شامل عفونت کاتتر و ترومبوز می شدند.

به طورکلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد از مجموع 67 بیمار مورد بررسی در دو مرکز تحت مطالعه، شیوع عوارض ناشی از پلاسمافرزیس درمانی 82/08 درصد بوده است و مهمترین آن ها ترومبوسیتوپنی و عوارض مرتبط با کاتتر بودند. شناسایی عوارض ناشی از پلاسمافرزیس درمانی می تواند به درمان بهتر و کنترل بهتر عوارض ناشی از این روش درمانی بیانجامد.