رابطه تقاضاهای شغلی و بی نزاکتی در محیط کار در کارکنان یک شرکت صنعتی: نقش میانجی گری خستگی هیجانی و تعدیل کنندگی حمایت سازمانی ادراک شده

بی نزاکتی در محیط کار، یکی از شکل های ظریف سوء رفتار بین فردی و سازمانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه علی تقاضاهای شغلی و بی نزاکتی در محیط کار با میانجی گری خستگی هیجانی و تعدیل کنندگی حمایت سازمانی ادراک شده در کارکنان یک شرکت صنعتی بود.

روش پژوهش از حیث هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری تمام کارکنان شاغل در شرکت سیمان بجنورد بود که تعداد 321 نفر براساس فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های بی نزاکتی در محیط کار کورتینا و همکاران (2001)، تقاضاهای شغلی جونگ و همکاران (1993)، خستگی هیجانی مسلش (1981) و حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (1986) صورت پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 23 استفاده شد.

نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی از برازندگی خوبی برخوردار است. تقاضاهای شغلی اثر مستقیم و غیرمستقیم از طریق خستگی هیجانی بر بی نزاکتی در محیط کار دارد (0001/0>p). نتایج همچنین نشان داد تعامل تقاضاهای شغلی و حمایت سازمانی ادراک شده، ورای اثرات متغیرهای اصلی، 5/1 درصد واریانس انحصاری افزوده را (015/0=R2Δ، 50/49= FΔ، 05/0>P) برای مدل ایجاد کرد.

نتیجه گیری: 

نتایج اهمیت حمایت سازمانی به عنوان تعدیل کنننده و خستگی هیجانی را به عنوان میانجی در رابطه بین تقاضاهای شغلی و بی نزاکتی در محیط کار را نشان داد. بنابراین سازمان ها می توانند با کاهش تقاضاهای شغلی خود، خستگی هیجانی و بی نزاکتی را در محیط کار کاهش دهند. همچنین ارایه برنامه های حمایتی به منظور کاهش تاثیر تقاضاهای شغلی بر بی نزاکتی در محیط کار پیشنهاد می شود.