طراحی الگوی نقش دولت در ارتقای سرمایه اجتماعی با رویکرد خلق ارزش عمومی در سازمان‏های دولتی ایران

سرمایه اجتماعی‎ در‎ رشد‎ سازمان ها‎ نقشی‎ تعیین کننده‎ ایفا‎ می کند. واقعیت‎ این‎ است‎ که‎ این‎ موضوع در‎ سازمان‎ های ‏دولتی‎، با‎ وجود‎ اهمیت زیاد،‎ مغفول‎ مانده‎ است. هدف از این پژوهش طراحی الگوی نقش دولت در ارتقای سرمایه اجتماعی با رویکرد ‏خلق ارزش عمومی در سازمان های دولتی ایران بود. این تحقیق با رویکرد آمیخته انجام گرفت و از روش تیوری داده بنیاد و ‏مدل سازی معادلات ساختاری برای طراحی الگوی تحقیق و اعتبارسنجی آن استفاده شد. به منظور گردآوری داده های تحقیق، از 15 نفر از خبرگان دانشگاهی و 14 نفر از مدیران بخش دولتی مصاحبه عمیق به عمل آمد و پس از 3 مرحله کدگذاری مدل پارادایمی داده بنیاد تشکیل شد. در نهایت، مدل تحقیق با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS بر اساس نظرات 260 نفر از مدیران و متخصصان در سازمان های دولتی اعتبارسنجی شد. یافته ها نشان داد سرمایه اجتماعی در سازمان های دولتی 5 بعد دارد؛ شامل سرمایه اجتماعی رابطه ای، سرمایه اجتماعی شناختی، سرمایه اجتماعی معنوی (ارزشی)، سرمایه اجتماعی ساختاری، سرمایه اجتماعی رفتاری. همچنین، برای ارتقای سرمایه اجتماعی در سازمان های دولتی راهبردهایی در سه سطح مدیریتی و سازمانی و فراسازمانی می توان در پیش گرفت. یافته های اعتبارسنجی نشان داد مدل تحقیق از برازش مناسبی برخوردار است و مقادیر ضریب تعیین برای متغیر سرمایه اجتماعی 527/0، برای متغیر راهبردها 875/0، و برای متغیر پیامدها 563/0 محاسبه شد. همچنین نتایج نشان داد دولت نقش زیادی در ارتقای سرمایه اجتماعی در سازمان های دولتی دارد که می تواند به خلق ارزش برای جامعه و مشتریان منجر شود.