تاثیر بحث گروهی بر تعارضات مادر- فرزند بستری در بخش های روانپزشکی کودکان

والدین عامل تاثیرگذار بر کیفیت دریافت مراقبت و درمان کودک در بخشهای روانپزشکی هستند و تعارضات مادر- فرزند بر پیش‏آگهی درمان تاثیرات بسزایی دارد.

 در یک کارازمایی بالینی شاهد دار تصادفی 64  زوج مادر- فرزند مراجعه کننده به بخشهای روانپزشکی کودک بیمارستان نور اصفهان در سال 1399 مشارکت داشتند.  گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقیقه‏ای بحث گروهی تعارضات والد- فرزند شرکت کردند؛ در گروه کنترل مداخله انجام نشد.  میزان تعارض والد- فرزند  قبل ویکماه بعد از مداخله با مقیاس استاندارد تعارض والد- فرزند اشتراوس اندازه گیری شد..

نمره تعارضات مادران قبل از آموزش در گروه مداخله 9/33±  39 و  در گروه کنترل 6/38±  38/15بود که تفاوت معناداری نداشت(0/05< p). یکماه بعد ، میانگین این نمرات  گروه مداخله 5/58 ±  31/09و گروه کنترل 6/46 ±  40/34بود که تفاوت معنادار داشت (0/001>p). نمره تعارضات فرزندان قبل از آموزش در گروه مداخله 8/59±46/15و در گروه کنترل 6/18±  46/60بود که تفاوت معناداری نداشت (0/05< p). یکماه بعد ، میانگین این نمرات گروه مداخله 8/79±  39/15و گروه کنترل 4/92±  45/34بود که تفاوت معنادار داشت (0/05>p).

بحث گروهی بر تعارضات مادر-فرزند بستری در بخش‏های روانپزشکی کودک موثر بود. بنابراین این شیوه و محتوای آموزشها می‏تواند در کنترل تعارضات  موثر باشد و پیشنهاد میشود در برنامه آموزشی بیماران مورد توجه قرار گیرد.