بررسی ایمونوهیستوشیمیایی بروز گیرنده های استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی

ضایعه ژانت سل گرانولومای محیطی، ضایعه ای واکنشی در حفره دهان به شمار می آید که در جنس مونث شیوع بیش تری دارد. همین مساله، امکان نقش هورمون های جنسی استروییدی (استروژن و پروژسترون) را در پاتوژنز، شکل گیری و رشد ضایعه، مطرح می کند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وجود گیرنده های استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان بوده است.

در این مطالعه، مورد- شاهد تعداد 10 عدد بلوک پارافینه ژانت سل گرانولومای محیطی و 10 عدد مخاط طبیعی لثه انتخاب و مقاطع تهیه شده از آنها به روش هماتوکسیلین و ایوزین و سپس با روش رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی های استروژن و پروژسترون رنگ آمیزی شد. سپس، تعداد سلول های رنگ گرفته شده با شمارش توسط لنز مدرج چشمی تشخیص داده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 17 و آزمون آماری Chi- Square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

در هرکدام از 10 نمونه ژانت سل گرانولومای محیطی سلول های ژانت چند هسته ای، سلول های استرومایی، آماسی و اندوتلیال عروق خونی و اپیتلیوم مخاط دهان، هیچ گونه رنگ پذیری با نشانگرهای استروژن و پروژسترون نشان ندادند. نتایج رنگ آمیزی جهت 10 نمونه مخاط لثه نیز منفی بود (250/1p-value ER=، 220/0p-value PR=).

نتایج این مطالعه حاکی از عدم وجود گیرنده استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان است. بنابراین ممکن است عواملی غیر از هورمون های جنسی در رشد و شکل گیری این ضایعات، نقش داشته باشند.