طراحی سیستماتیک به منظور بهینه سازی حذف جلبک عامل طعم و بو در آب آشامیدنی با استفاده از نانوجاذب های پلیمری PEBA/CDs

نانوجاذب های پلیمری سیکلودکسترین (CDs)/ پلی اتر بلک آمید PEBA  با توجه به ماهیتشان از جمله تخلخل پذیری، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری به عنوان نانوکامپوزیت های پلیمری نوین از اهمیت کاربردی خاصی برخوردار می باشند. هدف از این پژوهش بهینه سازی حذف جلبک عامل طعم و بو در آب آشامیدنی با استفاده از نانوجاذب های PEBA/CDs بود. طراحی آزمایش ها و تاثیر پارامترهای تجربی بر میزان حذف جلبک، به صورت سیستماتیک با روش Fractional Factorial انجام گرفت.  جهت دستیابی به بیش ترین عملکرد حذف جلبک، از روش بهینه سازی RSM استفاده شد. به منظور مشخصه یابی این نانوساختارها از طیف سنجی FTIR، تصاویر SEM، فن BET و آنالیز نقشه برداری استفاده شد. این آنالیزها نشان دادند که محصولات سنتزی دارای خواص ایده آلی همچون ریخت شناسی همگن و توزیع اندازه الیاف در گستره نانومتری هستند. علاوه براین، بر اساس اطلاعات حاصل از آنالیز BET، سطح موثر نمونه در حدود m2/g 840 تعیین شد. نتایج بررسی ها بر روی جلبک Navicula نشان داد که نانوجاذب های پلیمری PEBA/CDs می توانند با کاهش تعداد کلنی جلبک به 5 کلنی بر کیفیت بخشی طعم و بو در آب آشامیدنی تاثیرگذار باشد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که پارامترهای مقدار جاذب پلیمری، حجم آب و مدت زمان تماس به دلیل داشتن Pvalue برابر با صفر بر میزان حذف جلبک تاثیرگذار هستند. همچنین یافته ها نشان دهنده کاهش تعداد کلنی جلبک به میزان 3 کلنی بود. استفاده از نانوساختارهای نوین و همچنین مطالعه سیستماتیک به کاررفته در این مطالعه می توانند به عنوان یک راهبرد جدید به منظور کیفیت بخشی به آب آشامیدنی استفاده شود.