نقشه راه مطالعات نام شناسی: از رویکرد سنتی تا رویکرد شناختی- اجتماعی

نام شناسی در آغاز به عنوان یک دانش درزمانی، به ریشه شناسی نام ها می پرداخت، ولی زبان شناسی اجتماعی با اتخاذ دیدگاه هم زمانی، نام شناسی را از یک دانش کهن گرا به دانشی برای مطالعه اجتماع معاصر تبدیل کرد. از سوی دیگر البته نمی توان نقش نام ها را در شکل دهی به ساخت شناختی افراد در جوامع مختلف نادیده گرفت، به همین دلیل زبان شناسان شناختی نیز به این موضوع علاقه نشان می دهند، چرا که نام یک عنصر زبانی چندبعدی است، با این تفاوت که نام شناسی اجتماعی مانند مطالعات سنتی و فلسفی بیشتر به مطالعه اسامی خاص پرداخته است، اما زبان شناسان شناختی، به ویژه در مطالعات گیررتس و همکارانش به نام های عام توجه بیشتری نشان داده اند. لباو(1972) زبان شناسی اجتماعی شهری را "علم تحقیقات میدانی" نام نهاده است. این توصیف را می توان در مورد مطالعات نام شناسی هم با اطمینان بالا مورد استفاده قرار داد- به ویژه در رویکردی که نام شناسی را از چشم انداز شناختی و اجتماعی و با تاکید بر کاربرد و بافت مورد مطالعه قرار می دهد.