اسفنکتروتومی آندوسکوپیک در معالجه بیماران با عوارض بعد از جراحید برداشتن کیسه صفرا (مطالعه گذشته نگر 34 بیمار در طول یکسال)

سنگ های صفراوی از مشکلات شایع جوامع بشری بوده و شیوع آن در جوامع غربی حدود 10% می باشد. نظر به اینکه درمان جراحی برداشتن کیسه صفرا هنوز بهترین روش درمان سنگ های صفراوی علامتدار می باشد، عوارض و مشکلاتی که بعد از عمل جراحی ایجاد می شود مانند سنگ باقیمانده در مجرای کلدوک موضوع این مطالعه می باشد.

در مطالعه حاضر پرونده بیمارانی که به خاطر عوارض بعد از جراحی برداشتن کیسه صفرا در طول سال 1375 در بخش گوارش بیمارستان شریعتی بستری بوده اند به صورت گذشته نگر مورد مطالعه قرار گرفته است.

در مطالعه ما 34 بیمار مبتلا به سندرم بعد از کله سیستکتومی مورد بررسی قرار گرفتند. سن متوسط بیماران 61 سال بود. و شایع ترین علامت موقع مراجعه درد شکمی در ناحیه اپیگاستر RUQ شایع ترین اختلال در آزمایشهای بیوشیمیایی بالا بودن یا آلکالن فسفاتاز بوده است. بیشترین تشخیص در این بیماران سنگهای باقیمانده در مجاری صفراوی بود و بقیه مبتلا به تنگی مجاری صفراوی و سندرم استامپ بودند. از 26 بیمار مبتلا به سنگهای باقیمانده در مجاری صفراوی در 21 بیمار با سونوگرافی محرز گردید. ERCP تشخیص سنگ قطعی شد. در 18 بیمار در آوردن سنگ با اسفنکتروتومی امکانپذیر تشخیص تمام بیماران با شد و در بقیه موارد جراحی مجدد ضرورت پیدا کرد.

سنگ باقیمانده در مجاری صفراوی بیشترین اختلال در موارد سندرم بعد از کله سیستکتومی بوده و همواره موقع عمل جراحی کیسه صفرا به خصوص در افراد مسن باید به فکر وجود همزمان سنگ در مجاری صفراوی باشیم. در صورت وجود چنین یا عارضه ای ابتدا باید از طریق اسفنکتروتومی برای در آوردن سنگ با Basket بالون تلاش کرد که این روش در بیش از نیمی از بیماران ما موفقیت آمیز بوده است و در صورتی که این کار مقدور نبود، باید برای جراحی مجدد اقدام کرد.