تعیین سروتیپ های کپسولی و مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های Streptococcus agalactiae جدا شده از زنان باردار

مقدمه:

  Streptococcus agalactiae (استرپتوکوکوس گروه B یا GBS)، ساکن طبیعی دستگاه گوارش و ادراری- تناسلی افراد سالم است و به عنوان شایع ترین علت سپسیس، مننژیت، پنومونی و بیماری های شدید در نوزادان تازه متولد شده است. مقاومت به پنی سیلین و ماکرولیدها به عنوان آنتی بیوتیک های انتخابی درمان عفونت های GBS رو به افزایش است. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین سروتیپ های کپسولی و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های Streptococcus agalactiae در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان بروجن انجام شد.

روش ها:

این مطالعه ی توصیفی- مقطعی بر روی 760 نمونه ی سواپ واژینال خانم های باردار (هفته های 37-35 بارداری) انجام شد. باکتری های جدا شده با روش های فنوتیپی شناسایی و بعد از تایید GBS، مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های GBS </em>نسبت به دیسک های آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن انجام و سپس، سروتیپ های کپسولی جدایه ها به روش Multiplex polymerase chain reaction (Multiplex PCR) تعیین شد.

یافته ها:

از 760 زن باردار شرکت کننده در این مطالعه، 70 نفر (2/9 درصد) حامل GBS بودند. بیشترین مقاومت جدایه ها مربوط به تتراسیکلین (85/92 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به پنی سیلین (0) بود. فراوان ترین سروتیپ کپسولی سروتیپ III (71/45 درصد)، سپس سروتیپ های II (14/17 درصد)، VI (28/14 درصد)، Ib (42/11 درصد)، V (57/8 درصد) و Ia (85/2 درصد) بود.

شیوع این باکتری و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به ماکرولیدها در این مطالعه پایین و همانند سایر مطالعات سروتیپ کپسولی III غالب بود