واکاوی و نگاشت موانع توسعه آموزش الکترونیک در ایران با تاکید بر نظام آموزش عالی

عصر امروز که عصر دانش و اطلاعات نام دارد، همه جوامع بشری را به‌طور‌ عام‌ و مراکز‌ آموزشی به‌طور خاص در موقعیت و شرایطی قرار داده که استمرار حیات خود‌ را‌ مستلزم استفاده از راه‌کارها، ابزارها، شیوه‌ها و رویکردهای نوین می‌دانند. ذی‌نفعان‌ در پارادایم یادگیری و آموزش، نیازمند محیط‌های یادگیری‌ توانمند‌ و پشتیبانی شده از طریق طراحی مناسب منابع می باشند. آنها نیازمند آموزش مبتنی بر‌ پاسخگویی‌ به تقاضا، در هر زمان‌ و هرکجا‌ با کیفیت‌ بالا‌ و پشتیبانی‌ مناسب هستند. توسعه نظام آموزشی‌ در‌ عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات از‌ چالش‌های‌ اصلی سیاست‌گذاران آموزشی است. به‌کارگیری‌ یادگیری‌ الکترونیکی‌ در‌ نظام‌های‌ آموزشی به افزایش فرصت‌های یادگیری، سهولت دسترسی به منابع آموزشی، تسریع دسترسی به اطلاعات بروز شده، تثبیت نقش هدایت‌گری برای استادان و اعضای هییت علمی، راهنمایی مداوم معلم برای یادگیرنده و دسترسی مادام‌العمر به اطلاعات منجر می‌شود. از مهم‌ترین‌ چالش‌های‌ پیش روی آموزش در قرن بیست و یکم، چگونگی تربیت یادگیرندگانی است که با آمادگی لازم با جامعه در حال تغییر و پیچیدگی‌های عصر انفجار اطلاعات‌ روبرو‌ شوند. پاسخ‌گو نبودن نظام‌های آموزشی سنتی به نیازهای واقعی و دایما در حال تغییر جامعه، موضوع دیگری است که مورد توجه سیاست‌گذاران آموزشی قرار گرفته است. نبود سیاست ها، خط مشی ها و قوانین اجرایی، نبود استانداردهای معتبر سازی، مشخص نبودن ارزش مدرک تحصیلی مربوط، ضعف شناخت مسیولان سطح بالا، نبود راهبرد توسعه اطلاعاتی در کشور، نبود راهبرد روشن برای موسسات آموزشی کشور، کمبود پشتیبانی های مالی مناسب، عدم استفاده مسیولان از سرمایه گذاری بخش خصوصی در این زمینه بالا بودن هزینه های اولیه توسعه آموزش الکترونیکی از جمله موانع توسعه آموزش الکترونیک است.