بررسی مقدماتی اعتبار روشهای تشخیصی الیستریا منوسیتوژنز و نقش آن در سقط جنین

به منظور بررسی نقش لیستریامنوسیتوژنز در سقط جنین روی 150 نمونه جفت و مهبل زنانی که مستعد سقط جنین بودند، آزمونهای تشخیصی باکتری شناختی در شهر کرمان انجام گرفت. همزمان، آزمایشهای سرم شناختی با روش ایمنوفلورسانس غیر مستقیم جهت بررسی میزان پادتن های سرمی نیز انجام شد. این آزمایشها -جهت مقایسه- روی نمونه های مشابه گرفته شده از 70 مورد زایمان طبیعی صورت پذیرفت. در گروه آزمایش، میزان جداسازی باکتری از جفت بعد از 2/5  ماه غنی سازی در سرما، 2/7 درصد و از مهبل، 1/4 درصد بود. از نمونه های کنترل باکتری جدا شد. در آزمایشهای مرولوژیک به روش ایمنوفلورسنت غیر مستقیم عیارهای پادتن در هر دو گروه بالاتر از 1:160 مشاهده شد؛ به طوری که در گروه آزمایش عبار پادتن مساوی با 1:160 و 1:320به ترتیب در 29/3 و 10/6 درصد موارد و در گروه کنترل به ترتیب در 12/9 و 5/7 درصد موارد دیده شد.  

نتیجه گیری:

 میزان جداسازی لیستریامنوسیتوژنز از موارد سقط جنین حداکثر 2/7 درصد و از نمونه های گرفته شده از جفت پس از 2/5 ماه غنی سازی در سرما بود آزمون سرم شناختی ایمنوفلورسنت غیر مستقیم با آزمایشهای باکتری شناختی همخوانی نداشته، به علت واکنش تقاطعی با سایر باکتریها، از این آزمونها به تنهایی نمی توان برای تشخیص لیستریا استفاده کرد.