بررسی نفروتوکسیسیتی سیس پلاتین و نقش گلوتاتیون بر آسیبهای حاصله از این دارو در موشهای صحرایی

سپس پلاتین دارویی است که جهت درمان تومورهای بدخیم - یعنی سرطانهای تخمدان و بیضه- به کار می رود. مصرف این ترکیب به علت عوارض جانبی زیادی که روی اعضای مختلف، از جمله کلیه، می گذارد محدود می باشد. نفروتوکسیسیتی سپرپلاتین به طور عمده در حیوانات در مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به اینکه آسیبهای کلیوی حاصله از برخی از ترکیبات در جنس نر و ماده متفاوت می باشد.هدف این تحقیق، بررسی اثرات دارو در موشهای صحرایی نر و ماده می باشد. از آنجا که گلوتاتیون در مقابل اثرات سمی ترکیبات نقش حفاظتی دارد، هدف دیگر این بررسی، مطالعه نقش گلوتاتیون در مقابل اثرات نامطلوب سیپلاتین در کلیه میباشد. به گروهی از موشهای صحرایی نر و ماده سیپلاتین به میزان 5 میلیگرم در هر کیلوگرم و یا حلال آن سرم فیزیولوژی، به عنوان کنترل از راه درون صفاتی داده شد. در یک سری دیگر از حیوانات نر و ماده 300 میلیگرم در کیلوگرم گلوتاتیون و یا سرم فیزیولوژی (حلال به عنوان کنترل از طریق درون صفاقی داده شد. نیم ساعت بعد حیوانات 5 میلیگرم در هر کیلوگرم سپس پلاتین با حلال دارو دریافت کردند و 5 روز بعد تمام حیوانات کشته شدند و از خون آنان جهت اندازه گیری BUN و کراتینین استفاده شد. بافت کلبه هر حیوان در فرمالین 10 درصد ثابت شد و پس از انجام مراحل تهیه بافت و رنگ آمیزی (E& H) با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. سپس پلاتین به طور مشابه موجب افزایش چشمگیر BUN و کراتینین در موشهای صحرایی نر و ماده شد. آسیبهای سلولی به طور عمده در یاخته های مجاور پروکسیمال) لوله های کلیوی حیوانات نر و ماده به طور مشابه دیده شد. گلوتاتیون موجب کاهش BUN و کراتینین و کاهش آسیب سلولی در کلیه موشهای صحرایی نر و ماده دریافت کننده سیس پلاتین به شکل مشابه شده است. نتایج این تحقیق نشانگر آن است که ساز و کار اثر نفروتوکسیسیتی سیپلاتین در موشهای صحرایی نر و ماده مشابه میباشد. گلوتاتیون باعث می شود که یاخته ها در برابر آسیبهای حاصله از سیس پلاتین محافظت شوند.