بررسی تظاهرات بالینی و درمان سرطان پستان در بیمارستانهای دانشگاهی و خصوصی ایران

برای بررسی تظاهرات بالینی سرطان پستان و درمان آن در ایران، 347 بیمار مبتلا به این بیماری تحت مطالعه قرار گرفتند. این بیماران از بین 1123 نفر که به علت ضایعات پستانی در سالهای 1370 و 1371 در 12 بیمارستان دانشگاهی و یک بیمارستان خصوصی در تهران و بیمارستانهای شهرستان بابل و یزد معالجه شده بودند، برگزیده شدند. لذا در مجموع، تکه برداری مثبت برای سرطان پستان بالغ بر 89/30 درصد بود. این رقم در یزد به 18/1 درصد (0/001 >P) و در بابل به 24/2 درصد (0/05>P) رسید. در سال 1371 تعداد بیماران مبتلا به سرطان پستان 4/12 درصد بیشتر از سال 1370 بود. سن بیماران بین 18 و 86 و میانگین آن 1±48 سال بود. میانگین سنی در بیماران یزد (1± 51 سال) بیشتر از بیماران بابل (5± 41 سال) بود و 6/24 درصد از بیماران، زیر دهه چهارم زندگی بودند. در آزمایش آسیبشناختی قطر 72 درصد تومورها بیشتر از 16 میلیمتر ودر  59/0 درصد بیشتر از 21 میلیمتر بود. 87 درصد ضایعات سرطانی از نوع Infiltrating intraductal شناخته شد؛ در حالی که، در 173 بیمار که عقده لنفاوی زیر بغل آنان تحت آزمایش بافت شناسی قرار گرفت، 80 درصد متاستاز داده بودند   در هشت بیمارستان متداول ترین عمل درمانی برای سرطان پستان رادیکال ماستکتومی متغیر و در پنج بیمارستان دیگر عمل رادیکال ماستکتومی از نوع هالستد بود. انتخاب این اعمال بستگی به بزرگی تومور نداشت و این اختلاف سلیقه درمانی نکته ای است که امروزه در تمامی نشریات پزشکی اروپایی نیز به چشم می خورد. نتیجه آنکه، سرطان سینه در زنان ایران در سن پایین تر شروع میشود و هنگامی که بیمار به پزشک مراجعه می کنند بیماری در مرحله پیشرفته میباشد که این امر با وضعیت اقتصادی بیمار رابطه مستقیم دارد (0/01=P<،9 X2). برای جلوگیری از مرگ این بیماران و انجام برنامه های پژوهشی آینده نگر لازم است تا تظاهرات بالینی آن به طور دقیق تر تحت مطالعه قرار گیرد تا بتوان برنامه های پیشگیری و درمانی موثری را در زمان لازم به اجرا در آورد.