بررسی قد، وزن و شیوع گواتر در دانش آموزان سه روستای شهر آمل

در سال 1370 بررسی شیوع گواتر و شاخص های رشد در دانش آموزان سه روستای بایجان، وانا و رینه از بخش لاریجان شهر آمل انجام شد. در کلیه دانش آموزان پسر و دختر سه روستا، (176 پسر و 157 دختر)، قد و وزن و درجات گواتر براساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت تعیین شد؛ سپس صدکهای قد و وزن برای هر گروه سنی دختر و پسر به طور جداگانه محاسبه شد. نتایج نشان داد که 68 درصد دانش آموزان (71 درصد دختران و 65 درصد پسران) به گواتر مبتلا هستند. شایعترین نوع گواتر B1 و سپس A1، 2 و 3 به ترتیب 23/5 ، 21/9 ، 18/6 و 3/6 درصد بود. با بالارفتن سن، گواتر های درجه 2 و 3 افزایش نشان دادند. صدکهای پنجاهم وزن و قد دختران روستاها تقریبات مشابه دختران شرق تهران بود و از 10 سالگی به بعد نسبت به استانداردهای NCHS کاهش چشمگیری را نشان داد. صدگهای پنجاهم قد و وزن پسران روستاها کمتر از قد و وزن پسران شرق تهران و NCHS بود. این بررسی، کاهش شاخص های رشد و شیوع گواتر در حد هیپر آندمیک را در دانش آموزان روستاهای بخش لاریجان شهر آمل نشان می دهد و لزوم اقدامات پیشگیری از کمبود مواد ریز مغذی، توصیه های تغذیه ای و بهبود شرایط بهداشتی در این مناطق را تاکید می کند.