ارزیابی مقاومت به انسولین، گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی، تری گلیسیرید و پروفایل هورمونی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه مقطعی

مقاومت به انسولین در 50-70% زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دیده شد، و می تواند به عنوان راهکاری در جهت تشخیص به موقع پیش دیابت در نظر گرفته شود.

این مطالعه با هدف مقایسه روش های غیر مستقیم اندازه گیری مقاومت به انسولین و معرفی روش ایده آل طراحی شد. ارتباط مقاومت به انسولین با سطح سرمی تری گلیسیرید، گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی (SHBG) و هورمون های مختلف از جمله آندروژن ها مورد ارزیابی قرار گرفت.

این مطالعه مقطعی بر روی 74 زن مبتلا به PCOS انجام گرفت. سطح سرمی انسولین (FI)، گلوکز (FBS)، تری گلیسیرید ((TG، گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی (SHBG) و هورمون های مختلف از جمله آندروژن ها به صورت ناشتا اندازه گیری شد. حساسیت و ویژگی روش های غیر مستقیم شامل FI، FBS، FBS/FI و روش QUICKI با در نظر گرفتن HOMA-IR به عنوان روش استاندارد مورد مقایسه قرار گرفت. ارتباط مقاومت به انسولین با TG، SHBG و هورمون های مختلف از جمله آندروژن ها بین دو گروه با سطح مقاومت به انسولین نرمال و غیر نرمال با انجام آزمون تی مستقل بررسی شد.

TG ارتباط مثبت معناداری با میزان FBS (002/0 = p) و HOMA-IR (01/0 = p) و ارتباط منفی معنادار با QUICKI (02/0 = p) و SHBG (02/0 p =) نشان داد. SHBG در این بیماران با افزایش FBS به صورت معنا داری کاهش یافت (001/0 = p). هورمون دهیدرو اپی آندوسترون سولفات (DHEAS) با افزایش انسولین به صورت معناداری افزایش یافت (002/0 = p). هفت نفر از زنان PCOS در این مطالعه با وجود داشتن رنج نرمال در متغیرهای مقاومت به انسولین، هورمون ها، و تری گلیسیرید، سطح غیر نرمال SHBG (< 36 nmol/L) را بروز دادند. در صورتیکه آزمون HOMA-IR به عنوان آزمون استاندارد در نظر گرفته شود، QUICKI و FI از بالاترین حساسیت و FBS/FI و QUICKI از بالاترین ویژگی برخوردار بودند.

SHBG  و TG به ترتیب ارتباط منفی و مثبت معناداری را با مقاومت به انسولین نشان دادند. بعد از HOMA-IR، QUICKI و FI به عنوان حساس ترین روش غیر مستقیم جهت اندازه گیری مقاومت به انسولین شناخته شدند. بررسی سطح سرمی SHBG می تواند به عنوان مارکر قابل توجه در شناسایی افراد PCOS در نظر گرفته شود.