اثر تیمار با نانولوله ی کربنی چندلایه به عنوان الیسیتور در افزایش فعالیت سیستم آنتی-اکسیدانی و محتوای فنولی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف نانولوله ی کربنی چند دیواره (0، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم بر لیتر) و کربن فعال بر محتوای فنول و فلاوونویید کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای پراکسید هیدروژن، آنتوسیانین، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و تیروزین آمونیالیاز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار کربن فعال به منظور بررسی آثار نانولوله های کربنی و مقایسه ی آن با حالت معمول کربن در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آنالیز داده ها نشان داد با افزایش غلظت نانولوله ی کربنی، محتوای پراکسیدهیدروژن، فنول، آنتوسیانین و ظرفیت آنتی اکسیدانی نسبت به حالت شاهد و تیمار کربن فعال افزایش یافت. بیشترین محتوای فلاونویید در غلظت 50 و 150 میلی گرم بر لیتر نانولوله ی کربنی (به ترتیب 0.001088 و 0.001045 میلی گرم بر گرم وزن تر) مشاهده شد. فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز نیز با افزایش غلظت نانولوله ی کربنی افزایش اندکی نشان داد و از میان آنزیم های آنتی اکسیدان نیز، فعالیت کاتالاز و پراکسیداز با افزایش غلظت نانولوله ی کربنی افزایش یافت. در بررسی های انجام شده، تیمار کربن فعال رفتاری مشابه حالت شاهد از خود نشان داد. بطور کلی نتایج این پژوهش حاکی از آن است که استفاده از نانولوله ی کربنی به عنوان محرک، ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه ریحان را بالا برده و از طرفی منجر به افزایش محتوای ترکیبات فنولی شده است.