ارزیابی اثرات مهارکننده های سیکلواکسیژناز بر وضعیت ایمنی به دنبال جراحی در رت های نر بالغ

جراحی بواسطه مکانیسم های مختلفی باعث تضعیف ایمنی در دوره بعد از عمل می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تجویز قبل از جراحی مهارکننده های سیکلواکسیژناز بر سطوح خونی اینترلوکین-2 (IL-2)، اینترفرون گاما (IFN-γ)، فاکتور نکروز دهنده تومور-آلفا (TNF-α)، گلبول های سفید خون (WBCs) و لنفوسیت ها بود.

75 رت نر به پنج گروه 15 تایی تقسیم شدند. گروه 1 برای 3 روز بدون عمل جراحی با نرمال سالین گاواژ شد. گروه 2 برای 3 روز با نرمال سالین گاواژ شد. گروه های 5-3 به ترتیب با ایندومتاسین (4 میلی گرم بر کیلوگرم) و سلکوکسیب (5/7 و 15 میلی گرم بر کیلوگرم) برای 3 روز گاواژ شدند. در گروه های 5-2، یک ساعت پس از تجویز داروها در روز سوم، از لاپاراتومی به عنوان الگوی جراحی استفاده شد. 24 ساعت پس از جراحی، نمونه های خون جمع آوری و سطوح IL-2، IFN-γ، TNF-α، WBCs و لنفوسیت ها مشخص گردید. داده ها توسط آزمون واریانس یک طرفه آنالیز شدند.

24 ساعت پس از جراحی، کاهش سطوح خونیIL-2 ، IFN-γ و لنفوسیت ها همراه با افزایش TNF-α و WBCs در مقایسه با رت های کنترل مشاهده شد (0/05>P). ایندومتاسین (4 میلی گرم بر کیلوگرم) و سلکوکسیب (15 میلی گرم بر کیلوگرم) سطح کاهش یافته IL-2 را افزایش دادند (0/05>P). تفاوت معنا داری در IFN-γ و لنفوسیت ها بین گروه جراحی و گروه های درمانی با ایندومتاسین یا سلکوکسیب مشاهده نشد (0/05˃P). همچنین، فقط سلکوکسیب (15 میلی گرم بر کیلوگرم) توانست سطوح افزایش یافته TNF-α و WBCs را کاهش دهد (0/05>P).

استفاده از مهارکننده های سیکلواکسیژناز قبل از جراحی می تواند عملکرد سیستم ایمنی را بهبود بخشد.