دستگاه قانون ‏گذاری و حکمرانی امنیت ملی در ایران

این مقاله با بهره گیری از نظریه سیستمی، به نقش دستگاه قانون‏گذاری در ایجاد امنیت و بازگویی علل ناکارآمدی پارلمان ‏ها در انجام کارکردهای امنیت ‎ساز می‏پردازد و شرایط بایسته این نهاد در حکمرانی امنیت ملی را نشان می ‏دهد. در این راستا، به نقش مجلس شورای اسلامی در حکمرانی مطلوب امنیتی در ایران نیز پرداخته خواهد شد. پارلمان‏ ها برای ایفای نقش قوام ‏بخشی به امنیت ملی نیازمند نهادهایی چون انتخابات آزاد، منصفانه و مکرر، آزادی بیان، منابع بدیل اطلاع ‏رسانی، تشکل های مستقل و شهروندی فراگیر هستند. میزانی از پیشرفت اقتصادی، فقدان شکاف گسترده در نابرابری‏ های اقتصادی و اجتماعی، وجود بنیادهای فرهنگی دموکراتیک (مانند تحمل مخالف، اجماع بر سر روش دموکراتیک و...)، ترجیح ‏ندادن منافع فردی، قومی و گروهی بر منافع ملی و عدم مداخله بیگانگان نیز از لوازم تداوم و کارکرد مناسب پارلمان‏ در راستای تقویت امنیت ملی است.