اثر جایگزینی سطوح مختلف کاه گندم با گیاه پنبه بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و رفتار نشخوار در میش‏های دالاق

این آزمایش به منظور بررسی آثار سطوح مختلف گیاه پنبه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و رفتار نشخوار در میش های دالاق انجام شد. بدین منظور از 15 راس میش با سه تیمار و پنج تکرار در یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق به ترتیب صفر، 50 و 100 درصد جایگزینی گیاه پنبه به جای کاه گندم بود. کل دوره آزمایشی 35 روز بود که متشکل از هفت روز عادت پذیری به جیره و شرایط آزمایشی بود. وزن میش ها به صورت هفتگی ثبت شد. نمونه های مدفوع و خوراک در روزهای 31 تا 35 به مدت پنج روز از هر تیمار به منظور تعیین قابلیت هضم جمع آوری شد. خون گیری در روز 35 و چهار ساعت پس از تغذیه صبحگاهی انجام شد. در روزهای 29 و 30، فعالیت های مربوط به رفتار نشخوار میش ها به صورت 24 ساعته در هر دو روز برآورد شد. با توجه به نتایج حاصله، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن میش‏ها در تیمار دوم (50 درصد جایگزینی گیاه پنبه) نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتر بوده، اما از نظر آماری تیمارها تفاوت معنی‏داری با هم از نظر عملکرد و ماده خشک مصرفی نداشتند. هم چنین در بین تیمارهای آزمایشی از نظر قابلیت هضم اختلاف معنی داری مشاهده نشد. تری‏گلیسیرید با افزایش میزان گیاه پنبه‏ افزایش یافت (05/0>p) و گلوکز نیز در گروه شاهد کمترین و در تیمار دوم (حاوی 50 درصد گیاه پنبه) بیشترین مقدار را داشت (05/0>p). در این آزمایش، رفتار خوردن و نشخوار با کاهش مقدار کاه گندم تمایل به افزایش داشت. به طور کلی، اختلاف معنی داری در رفتار خوردن، نشخوار و جویدن وجود نداشت. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، می توان از گیاه پنبه‏ تا 100 درصد به عنوان علوفه جایگزین کاه گندم در تغذیه میش های داشتی استفاده کرد.