نقد و بررسی آرای کلامی «شیخیه باقریه»
شیخیه باقریه منسوب به میرزا محمد باقر همدانی جندقی هم اکنون در برخی از مناطق مرکزی ایران پیروانی دارد؛ و با این وجود از عقاید و دیدگاه ها و آثار این گروه، منابع مکتوب زیادی در دسترس نیست. پژوهش حاضر به نقد و بررسی آرای کلامی مکتب شیخیه باقریه، با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی و اسنادی می پردازد. ازجمله یافته های پژوهش آن است که میرزا محمدباقر همدانی، در روش پیرو مشرب اخباری گری با تفاسیر خاص شیح احمد احسایی و سید کاظم رشتی است و اندیشه های حاج محمد کریم خان کرمانی را پذیرفته است اما در مسئله ناطق واحد شیعی به شدت مخالف شیخیه کرمان است و حتی آن ها را در این باب تکفیر می کند.این مکتب، در مسئله معاد قایل به بدن اصلی شده است که در روز قیامت بدن اصلی محشور می شود و بدن عارضی از بین می رود و هم چنین معراج پیامبر اسلام(ص) را به صورت روحانی پذیرفته است .مکتب شیخیه باقریه آل محمد را واسطه فیض خدا در آفرینش جهان می داند و معتقدند که ایمه اطهار نه آن که محل مشیت خدا باشند، بلکه عین مشیت و اراده او هستند و دلیل این امر را معصوم بودن اهل بیت می دانند. این دیدگاه یکی از عوامل غلوآمیز دانستن شیخیه و تکفیر آنها دانسته شده است. ادعای شیخیه در باب رکن رابع و ناطق واحد یکی از زمینه های مهم زایش بابیت و بهاییت از درون اندیشه شیخیه است. شیخیه باقریه با رد نظریه ناطق واحد شیخیه کرمان و برایت از بابیت و بهاییت، راه خود را تا حدودی از سایر شیخیه جدا کرده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.