ارزیابی روابط بین صفات شیمیایی و بیوشیمیایی با عملکرد دانه ژنوتیپ های برنج از طریق مدل رگرسیون گام به گام در شرایط آب و هوایی شمال استان خوزستان

این پژوهش با هدف شناسایی روابط و تاثیر گذاری مثبت و منفی صفات مرتبط با قند اندام ها و دوره های مختلف رشد، عناصر غذایی، بیوشیمی، آنزیم و هورمون به عنوان متغیر مستقل با عملکرد دانه به عنوان متغیر وابسته در 12 ژنوتیپ برنج هوازی سازگار با شرایط آب و هوایی خوزستان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. درصد قند اندام های مختلف رویشی و زایشی در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی برگ پرچم و ریشه و در مرحله گرده افشانی ریشه، در بین عناصر غذایی نیتروژن در صفات بیوشیمیایی صفات مالون دی آلدیید، پروتئین، نشاسته و پرولین و در بین آنزیم و هورمون آبسیزیک اسید، کاتالاز و گایاکول توانستند به صورت معنی داری بر تغییرات عملکرد دانه اثر بگذارند. در این بین قند برگ پرچم در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی، نیتروژن، مالون دی آلدیید و آبسیزیک اسید به ترتیب با رابطه منفی، مثبت، منفی و منفی بیشترین درصد تغییرات معنی دار در سطح یک درصد را با عملکرد دانه دارا بودند. نتایج بدست آمده می تواند از اهداف مهم و اصلی اصلاح ژنتیکی ارقام برنج در راستای افزایش عملکرد دانه به عنوان محصول اقتصادی و استراتژیک نهایی گیاه باشد.