ارزیابی رژیم های مختلف آبیاری بر خصوصیات رشدی و عملکرد ژنوتیپ های برنج هوازی در شرایط آب و هوایی شمال استان خوزستان

با هدف تعیین نقش رژیم های مختلف آبیاری بر روند شاخص های رشد، طول ساقه، وزن ساقه، و عملکرد دانه ژنوتیپ-های برنج هوازی در در شرایط آب و هوایی شمال استان خوزستان آزمایشی طی دو سال 1393 و 1394 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور با طول شرقی 28 : 48 عرض شمالی 50 : 31 طراحی و اجرا گردید. چهار سطح آبیاری (1، 3، 5 و 7 روزه) درکرت های اصلی و 12 ژنوتیپ برنج در کرت های فرعی در سه تکرار قرار گرفتند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد بین ژنوتیپ ها، رژیم های آبیاری و اثر متقابل دو عامل در تمامی صفات تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود داشت. در رژیم های آبیاری یک و سه روزه بیشترین و رژیم آبیاری هفت روزه کمترین مقدار را به دلیل دوره اثر گذاری کمتر صفات متاثر از آن دارا بودند. عملکرد دانه ضمن اینکه بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار را با وزن برگ پرچم به لحاظ تامین بیشترین مواد فتوسنتزی برای مخزن اصلی داشت در رژیم آبیاری دوم و ژنوتیپ IR 81025-B-327-3 با متوسط 6555 کیلوگرم در هکتار، از بیشترین مقدار برخوردار بود. بررسی روند شاخص های رشد نشان داد کلیه ژنوتیپ ها با کاهش دور آبیاری در مدت زمان کمتری به حداکثر رشد خود رسیدند ضمن اینکه ژنوتیپ های مقاوم تر بر اساس تقسیم بندی ایری از ثبات بیشتری در روند رشد برخوردار بودند. خود را در شرایط کاهش دور آبیاری بهتر حفظ کردند که می توان از آن جهت فرایندهای به نژادی و اصلاح ارقام استفاده کرد.