جایگاه اهل بیت (ع) در تفسیر معاصرانه قرآن کریم

قرآن و سنت گرانسنگ ترین سرمایه های آسمانی اند که گفتارها و پیام های خداوند برای رساندن کاروان بشری به کمال مطلوب و آماده شدن برای ملاقات حق را در اختیار ما گذاشته اند. درک درست و کامل معارف قرآن کریم، حاجتمند سنت پیامبر و اهل بیت است. روایات تفسیری اهل بیت که هم پایه سخنان رسول خدا در تبیین آیات وحی است و زمینه تلقی همه معانی آن از رسول خدا  برای صدرالمفسرین علی و تربیت یافتگان مکتب وحی، فراهم بوده است، کانون توجه اندیشمندان و مفسران اسلامی است. تفسیر معاصرانه قرآن کریم از جمله آثار سنت گرایی است که به گفته سید حسین نصر، بر مبنای تحقیقات مستشرقان غربی یا روشنفکران غربزده به رشته تحریر نیامده است و بر خلاف دیگر آثار مستشرقان، درک و دریافت تفسیر آیات وحی در متن سنت فکری و معنوی مسلمانان را مبنا قرار داده است. این جستار با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مراجعه به منابع مکتوب دینی و تفاسیر فریقین، درصدد بررسی نحوه تعامل جلد نخست این تفسیر با جایگاه اهل بیت و بهره گیری از روایات گسترده تفسیری ایشان در فهم و دریافت معانی آیات وحی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که روایات فریقین در بیان فضایل اهل بیت در تفسیر برخی آیات مغفول مانده است و از احادیث تفسیری اهل بیت در حد روایات سایر صحابه و تابعین استفاده نشده و دستیابی تفسیر معاصرانه قرآن کریم به معارف وحی که بخشی از این آیینه تجلی حق، تنها در قلب پاک معصومین جای گرفته و در گفتار و کردارشان بروز یافته، با کاستی مواجه است.