ارزیابی شاخص های فنی کاشت در کارنده کم خاک ورز اصلاح شده در زراعت سویا

پیش برهای ادوات بی خاک ورزی بهترین وسیله برای عبور از بین بقایای گیاهی هستند که به همراهشیاربازکن ها، خاک را برای استقرار بذرآماده می کنند. به همین منظور چهار نوع خاک ورز شاخه ای در جلوی ردیف کار مکانیکی سویا نصب و آزمایشی بر پایه طرح کرت های خرد شده نواری انجام شد. چهار عامل اصلی شامل خاک ورز (پنجه غازی، ناخن دار، قلمی و T وارونه) و سه عامل فرعی سرعت پیش روی تراکتور (8/4، 2/7 و 4/9 کیلومتر بر ساعت) بودند و ردیف کار روی فواصل ردیف 50 سانتی متر تنظیم شد. خاک ورز پنجه غازی نسبت به دیگر خاک ورزهای مورد بررسی دارای بیش ترین عرض و عمق خاک ورزی به مقدار 4/24 و 3/7 سانتی متر بود. نتابج نشان داد خاک ورز T وارونه در عمق 5/51 میلی متری کاشت با کمترین میزان پراکندگی، اگرچه اختلاف معنی داری نداشته ولی بیشترین بازده یکنواختی توزیع بذر روی ردیف به میزان 4/80 % را داشت و افزایش سرعت تغییری در عمق کاشت بذرها ایجاد نکرد اما فاصله طولی بین دو بذر را افزایش داد. همچنین بیشترین شاخص کیفیت دقت کاشت با 7/42 % و کمترین شاخص چندتایی کاشت با 8/46 % مربوط به این تیمار بوده و درصد نکاشت آن نیز به مقدار 5/10 درصد در حدود سایر خاک ورزها بوده است. هرچند خاک ورز T وارونه بهتر بوده و در سرعت 8/4 کیلومتر بر ساعت کارایی بیشتری را از نظر شاخص های فنی کاشت داشته است اما خاک ورز ناخن دار عملکرد محصول بیشتری را باعث شده و ساده تر و کم هزینه تر است و از بین بقایای گیاهی راحت تر عبور می کند.