اثر اندازه پیاز مادری و آرایش کاشت بر کمیت و کیفیت بذر پیاز (.Allium cepa L) رقم تگزاس ارلی گرانو 502

به منظور بررسی اثر اندازه پیاز مادری و تراکم بوته بر خصوصیات کمی و کیفی بذر پیاز رقم تگزاس ارلی گرانو 502، آزمایشی به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در دو سال زراعی 1377-78 و 1378-79 در مزرعه تحقیقاتی کبوترآباد اصفهان انجام شد. فاصله ردیف در سه سطح 50، 60 و 70 سانتی متر به عنوان فاکتور اصلی و ترکیب های تیماری شامل سه فاصله بوته در ردیف، 15، 25 و 35 سانتی متر، و دو اندازه قطر پیاز مادری، 3 تا 6 و 6.5 تا 9.5 سانتی متر، به صورت فاکتوریل، فاکتور فرعی آزمایش را تشکیل دادند. نتایج آزمایش حاکی از عدم تفاوت معنی دار در عملکرد و اجزا عملکرد دانه شامل تعداد چتر در متر مربع، تعداد کپسول بارور در چتر، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه، بین فواصل ردیف 50 و 60 سانتی متر بود اما عملکرد دانه و تعداد چتر در متر مربع در فاصله ردیف 70 سانتی متر نسبت به دو فاصله دیگر کاهش معنی داری نشان داد. در مورد سایر اجزا عملکرد تفاوت بین فاصله ردیف ها معنی دار نشد. با افزایش فاصله بوته عملکرد دانه و تعداد چتر در واحد سطح و تعداد دانه در کپسول کاهش یافت اما تعداد کپسول در چتر افزایش نشان داد. وزن هزار دانه در فاصله بوته 15 سانتی متر به طور معنی داری کمتر از فاصله 35 سانتی متر بود. با افزایش قطر پیاز مادری عملکرد دانه و تعداد چتر در واحد سطح به طور معنی داری افزایش یافت اما تفاوت سایر اجزا عملکرد بین دو اندازه پیاز مادری معنی دار نشد. از بین اجزا عملکرد دانه تنها تعداد چتر در واحد سطح توانست حدود 67 درصد از تغییرات عملکرد دانه را در میان تیمارهای آزمایش توجیه نماید. تیمارهای آزمایش تاثیری بر درصد جوانه زنی بذر نداشتند.