اثر تاریخ کاشت بر محدودیت منبع ژنوتیپ های گندم پس از گلدهی

عوامل فیزیولوژیک کنترل کننده رشد دانه گندم کاملا شناخته شده نیستند.به منظور ارزیابی پتانسیل وزن دانه و تعیین میزان محدودیت منبع پس از گلدهی در شرایط آب و هوایی نی ریز،این تحقیق مزرعه ای در سال 1374به صورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد.فاکتور اصلی شامل چهار تاریخ کاشت(پانزدهم آبان،اول آذر،شانزدهم آذر و اول دی)و فاکتور فرعی شامل سه رقم گندم متداول منطقه (روشن،فلات و قدس) بود.افزایش اسیمیلات برای رشد دانه ها به وسیله کاهش تعداد سنبلچه ها انجام شد که در هر سنبله چهار سنبلچه به شماره های 3،6،9 و 12(شمارش از قاعده سنبله)حفظ و سایر سنبلچه ها حذف گردیدند.نتایج نشان داد که محدودیت منبع با تاخیر در کاشت به نحو چشمگیری افزایش یافت،به طوری که دانه های مربوط به تاریخ کاشت دیر با محدودیتی حدود 44.2 درصد روبرو بودند،در حالی که این مقدار برای تاریخ کاشت اول تنها4.8 درصد بود. از سوی دیگر مقایسه ارقام با یکدیگر نشان داد که میانگین محدودیت منبع برای رقم روشن در مقایسه با ارقام فلات و قدس به مراتب کمتر است. این محدودیت برای ارقام یا دشده به ترتیب 13.6،20.6 و 22.9 درصد محاسبه گردید.