ملاحظاتی بر عوامل و شیوه های موثر در توانمندسازی زنان و اشتغال آنان در ایران با تاکید بر آموزش های مهارتی

توانمندسازی، فرایندی است که طی آن فرد از نیازها و خواسته های درونی و قابلیت های خود آگاه می شود و با هدف رسیدن به خواسته ها، به کسب توانایی های لازم می پردازد. در کشور ما، با وجود آنکه زنان نیمی از جمعیت جامعه را شکل می‌دهند و از نظر کسب تحصیلات عالی روندی صعودی را طی کرده‌اند ولی از نظر وضعیت اشتغال نتوانسته‌اند با توجه به ظرفیت های شخصی، اجتماعی و قانونی به جایگاهی متناسب دست یابند. با توجه به این مهم، هدف این مقاله شناسایی عوامل تاثیرگذار بر توانمندسازی زنان، عوامل موثر بر اشتغال آنها و شیوه‌های توانمندسازی آنان در کسب جایگاه مناسب اجتماعی و شغلی است. مقاله حاضر ضمن مطالعه اسناد بالادستی و قوانین مرتبط با توانمندسازی و اشتغال زنان، عوامل و شیوه‌های نیل به اهداف فوق را دنبال کرده است. نتایج این پژوهش، نشان می دهد که عواملی چون کسب مهارت های مورد نیاز بازار کار در حوزه روابط عمومی با توجه به الگوهای شایستگی، بازنگری سیستمی قوانین و سیاست های ارتقاء شغلی و حرفه‌ای زنان و همچنین قوانین و سیاست های مرتبط با کسب منابع مالی و تغییر نگرش و باورهای اجتماعی می تواند در توانمندسازی بانوان تاثیرگذار باشند. نتایج پژوهش حاضر می تواند مورد استفاده سیاستگذاران حوزه اجرا و قانونگذاری و همچنین زنان علاقه‌مند به توسعه و پیشرفت قرار گیرد.