ارزیابی پاسخ به تنش خشکی در 13 رقم گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis)

گیاهان حاشیه ای بخش پر اهمیتی از فضاهای سبز عمومی و همچنین باغ های خصوصی به شمار می آیند و مدیریت تنش امروزه به عنوان یک عامل ارزشمند در فضاهای سبز شناخته می شود. خشکی یک تنش غیرزیستی عمده بوده و ظاهر و نمود گیاهان را محدود می نماید. فضاهای سبز با نیاز آبی کم رفته رفته به یک موضوع معمول در مناطق خشک تبدیل شده و اطلاعات اندکی درباره مقاومت نسبت به کم آبی و پاسخ های بسیاری از گیاهان زینتی به ویژه یکساله ها یا چندساله های علفی در دسترس است. گیاه همیشه بهار یک گونه یکساله به شمار آمده که در سراسر دنیا به عنوان یک گیاه دارویی شناخته می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی و ارزیابی پاسخ های 13 رقم گیاه همیشه بهار (فیستا گیتانا،کندی من اورنج، سیتروس کوکتیل،کندی من یلو، نیون، فروت تویست، شربیت فیز، اوپسی دیزی، پوت ماریگلد، گرین هرت اورنج، کالندولا پروکوپاین، پینک سوپرایز، تاچ آف د رد) در برابر تنش خشکی در 2 سطح (100 و 50 % ظرفیت زراعی) به روش وزنی با 4 تکرار در شرایط گلخانه ای بود. در پایان آزمایش برخی از صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تیمار کم آبی (50 درصد ظرفیت زراعی) بیشتر صفات مورد بررسی را به طور قابل ملاحظه کاهش داده و تنها پرولین را افزایش داد(P<0.01). شاخص ها و صفات گل مانند قطر و تعداد نیز به عنوان صفات محوری و مطلوب با کاهش روبرو شدند. در نهایت دو رقم برتر نیون و کندی من مقاومترین ها شناخته و گزینش شدند. به نظر می رسد منابع آبی مهمترین عامل موثر بر رشد و گلدهی در گیاهان یکساله حاشیه ای بوده و کیفیت و کمیت در اثر خشکی کاهش معنی داری پیدا می کند. ارزیابی این صفات در کنار پاسخ ها در مقاومت به داشتن فضاهای سبز پایدارتر و با نیاز آبی کمتر در آینده کمک شایانی خواهد نمود.