طراحی و تبیین مدل استقرار خدمات هوشمند در بخش سلامت ایران با استفاده از رویکرد مدلسازی ساختاری-تفسیری

انقلاب اینترنت در دهه های اخیر و ظهور فناوری های هوشمند باعث متحول شدن تمام ابعاد کسب و کارها شده و صنعت سلامت نیز از این قاعده مستثنی نیست و باوجود پیشرفت های چشمگیر در سال های اخیر، این حوزه با چالش های جدی نیز روبه روست و استفاده از فناوری های هوشمند می تواند بسیاری از آنها را برطرف سازد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری تفسیری به منظور استقرار خدمات هوشمند در بخش سلامت کشور ایران انجام شده است.

  این پژوهش به لحاظ هدف توسعه ای کاربردی بوده و بر اساس ماهیت و روش توصیفی- پیمایشی است. همچنین با استفاده از تکنیک مدل سازی ساختاری- تفسیری و تحلیل نفوذ- وابستگی در سال 1399 انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها نیز مراجعه به اسناد، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و فرم نظر خواهی مقایسه زوجی بوده است.

براساس یافته های پژوهش، آمادگی ملی، برنامه ریزی استقرار، فراهم سازی زمینه ها، مدیریت اجرا، سازمان کار، تمهیدات سازمانی و مدیریت مقاومت به عنوان ابعاد مدل شناسایی شدند. بعد «آمادگی ملی» در سطح سوم مدل به عنوان متغیری مستقل قرار گرفت. ابعاد «فراهم سازی زمینه ها و برنامه ریزی استقرار» هم به عنوان متغیر مستقل و سایر ابعاد جزو متغیر های پیوندی قرار گرفتند.

  نتایج پژوهش حاضر کمک می کند سیاستگذاران حوزه سلامت کشور از مدل ارایه شده برای ارتقا و بهبود مستمر در این بخش و همچنین دستیابی به اهداف تکالیف قانونی برنامه های پنجم و ششم توسعه کشور در حوزه سلامت جامعه مبنی بر استقرار سامانه پرونده الکترونیکی سلامت با هدف ارایه خدمات الکترونیکی سلامت و از آن جمله پروژه نسخه الکترونیک استفاده کنند.