آینده پژوهی مشارکت در ورزش همگانی با رویکرد تحلیل ساختاری

آینده پژوهی مشارکت در ورزش همگانی با رویکرد تحلیل تاثیرات متقابل هدف اصلی این پژوهش است. این رویکرد با تحلیل تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم نیروهای پیشران کلیدی ورزش همگانی کشور برای برنامه ریزی در آینده بکار می رود.

روش شناسی: 

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت، براساس روش های جدید علم آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی است که با ترکیب مدل های کمی و کیفی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان اجرایی و دانشگاهی بود که در باره موضوع مشارکت در ورزش همگانی، تخصص و تجربه کافی را داشتند. روش نمونه گیری هدفمند بود و حجم نمونه برابر با 15 نفر تعیین شد. داده ها از طریق پرسش نامه باز و مصاحبه و بررسی اسناد جمع آوری و از طریق وزن دهی پرسشنامه های دلفی بدست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار میک مک تحلیل شد و تجزیه و تحلیل نهایی روی 16 ماتریس بازگشتی انجام گرفت.

یافته ها:

 یافته های پژوهش نشان داد که نیروهای پیشران کلیدی فرهنگی و ایدیولوژیک، اقتصادی و صنعتی، سرمایه مالی و انسانی، دستاورد مشارکت، سیاسی و اجتماعی بیشترین تاثیرگذاری و تاثیرپذیری را بر آینده مشارکت در ورزش همگانی دارند. در این بین عامل فرهنگی و ایدیولوژی و اقتصادی و صنعتی بیشترین سهم را در اثرپذیری مستقیم و غیرمستقیم داشتند.

نتیجه گیری: 

پیچیدگی ایجاد تغییر در حوزه مشارکت در ورزش همگانی از مهم ترین چالش های آینده پژوهی در این حوزه است. اما درک و شناسایی آینده این حوزه را می توان با تبیین اثرات پیشران های فرهنگی و ایدیولوژی، اقتصادی و صنعتی، سرمایه مالی و انسانی، دستاورد مشارکت، سیاسی و اجتماعی آسان نمود.