استراق سمع فعال با کمک UAV برای بهبود امنیت شبکه های مخابرات مشارکتی

در این مقاله استفاده از هواپیمای بدون سرنشین برای بهبود امنیت لایه فیزیکی و نظارت بر یک شبکه مخابرات مشارکتی پیشنهاد شده است. به طور مشخص در سیستم پیشنهادی از هواپیمای بدون سرنشین به عنوان دیده بان قانونی برای نظارت بر لینک های ارتباطی مشکوک در یک شبکه رله کننده مشارکتی با پروتکل بازگشایی-و-ارسال استفاده شده است.  بطوریکه هواپیمای بدون سرنشین با شنود اطلاعات ارسالی و/یا با فرستادن سیگنال های تداخلی، گیرنده یا رله غیرمجاز را به اشتباه وادار می کند و باعث  افزایش نرخ استراق سمع در گره دیده بان می شود. بر اساس موقعیت قرارگیری هواپیمای بدون سرنشین و فاصله نسبی آن از فرستنده های مشکوک یعنی مبدا و رله، دو سناریو با هدف بهبود امنیت سیستم، به صورت تطبیقی پیشنهاد می شود: 1) تداخل گر-شنودگر، 2) شنودگر-کمک کننده/ شنودگر-شنودگر/شنودگر-تداخل گر.  در ادامه نرخ استراق سمع برای دو سناریو استخراج می شود و نشان داده می شود که سناریوهای پیشنهادی در این مقاله نسبت به روش های رایج بازدهی خیلی بهتری دارند. همچنین نشان می دهیم که، برای حصول بهترین بازدهی نرخ استراق سمع، هواپیمای بدون سرنشین باید وقتی که نزدیک به مبدا است سناریو 2 را اجرا کند و بالعکس وقتی نزدیک به رله است سناریو 1 را اجرا کند.