بررسی نقش عرضه داشت های ورزشی بومی محلی در توسعه گردشگری استان گیلان بر اساس مدل تلفیقی A’WOT

بهره گیری از سرمایه ها و مواریث بومی محلی استان گیلان به عنوان عامل موثر در تنوع بخشی جاذبه های گردشگری ورزشی، رونق اقتصادی و اشتغال زایی و تعیین اولویت های راهبردی توسعه گردشگری ورزشی است.

در پژوهشی کاربردی و به روش توصیفی تحلیلی، عرضه داشت های ورزشی بومی محلی استان گیلان شناسایی و سپس عوامل تاثیرگذار درونی و بیرونی بر توسعه گردشگری ورزشی جمع آوری گردیدند. ضمن مصاحبه با 10 نفر از متخصصان گردشگری ورزشی و نیز توزیع پرسشنامه در بین 134 نفر از متخصصان و گردشگران ورزشی استان گیلان که بر اساس نمونه گیری هدفمند در دسترس و گلوله برفی انتخاب گردیدند، مهم ترین نقاط قوت، ضعف ، فرصت و تهدید انتخاب شدند و استراتژی ها در چهار گروه ماتریس SWOT تدوین گردید.در نهایت با استفاده از مقایسات زوجی در روش تحلیل سلسله مراتبی AHP، استراتژی ها مقایسه و رتبه بندی شدند.

مهم ترین نقاط قوت توسعه گردشگری ورزشی استان، موقعیت جغرافیایی و جاذبه های متنوع طبیعی و ورزش های کهن بومی محلی هستند و کمبود زیرساخت های گردشگری ورزشی و فقدان همکاری لازم میان سازمان های متولی و جامعه محلی مهم ترین نقاط ضعف آن به شمار می روند. اشتغال زایی و احیاء و زنده نگاه داشتن سرمایه ها و مواریث بومی محلی گردشگری ورزشی، مهم ترین فرصت و از بین رفتن و به فراموشی سپردن آداب و رسوم فرهنگی و نیز تخریب تدریجی منابع طبیعی مهم ترین تهدید گردشگری ورزشی استان از منظر جامعه آماری گزارش گردید.

عرضه داشت های بومی محلی گردشگری ورزشی استان گیلان به عنوان سرمایه فرهنگی و اجتماعی دارای کارکرد فزاینده و رو به رشد درون گرا و برون گرا در سطح خرد و کلان بوده، لیکن تاکنون بهره گیری درخوری از آنها به عمل نیامده است. به منظور برنامه ریزی و عملیاتی نمودن طرح های آتی توسعه گردشگری ورزشی استان و استفاده از این سرمایه ها، اولویت راهبردی برگزیده اول، راهبرد تدافعی است که در آن بر رفع آسیب پذیری منطقه مورد پژوهش و استفاده از راهکارهای تاثیر گذار تاکید می گردد.