ارزیابی تاثیر ویژگی های کالبدی محیط بر معنا و فعالیت در خوابگاه های دانشجویی (نمونه موردی: خوابگاه دانشجویی دانشگاه محقق اردبیلی)

معماری ساختمان‌های خوابگاهی اغلب به منظور برآورد نیازهای اولیه و با کم توجهی نسبت به شرایط روحی و تحصیلی دانشجویان طرح و اجرا شده اند. نگاه حداقلی در طرح معماری خوابگاه، آسیبهای جدی بر کیفیت آموزش در مراکز علمی کشور بر جای می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر استخراج عوامل کالبدی موثر در طراحی خوابگاه های دانشگاه محقق اردبیلی و ارزیابی تاثیر این عوامل بر معنا و فعالیت در مکان از منظر دانشجویان است. تحقیق از نوع ترکیبی است که با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسشنامه طیف لیکرت به جمع آوری داده پرداخته و با روش تحلیل رگرسیون چندگانه به بررسی روابط بین متغیر‌ها پرداخته است. تعداد 18متغیر کالبدی در قالب پنج دسته و 8 متغیر معنایی و فعالیتی در مکان انتخاب و در قالب 59 سوال در پرسشنامه محقق ساخت ویرایش شده‌اند. 200 نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه‌های دانشگاه محقق اردبیلی با استفاده از فرمول کوکران جهت پاسخگویی به پرسشنامه انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق بیانگر تاثیر معنادار برخی از ویژگی های کالبدی مکان بر معنای دریافت شده از محیط و فعالیت ساکنان خوابگاه بود. از بین شاخصهای کالبدی تحقیق حاضر، شاخص ریزفضاها بیشترین اثر را در معنای مکان و بر عامل تعامل اجتماعی و شاخص‌ شخصی سازی فضاها بیش‌ترین اثر را بر فعالیت در مکان و بر عامل تناسب و تنوع فعالیتی افراد ساکن دارد. بنابراین میتوان گفت که توجه به ویژگی‌های کالبدی مکان در طراحی خوابگاه‌های دانشجویی سبب ارتقای کیفی معنای دریافت شده فرد از محیط و فعالیت های مرتبط با تحصیل و اقامت دانشجویان می‌شود.