کاربرد بوم شناسی سیمای منظر در ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی مناطق خشک،مطالعه موردی: دشت سیستان
افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده ای در اکوسیستم های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم ها اهمیت دارد. بوم شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تیوری و روش هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارایه می کند. در این مطالعه، سنجه های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به کار رفت. سنجه های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه های طبقات پوشش اراضی سال های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه تکه شدن طبقه پوشش گیاهی در سال 1379 و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال 1356 وجود داشته است. طی سال های 1394 و 1399 با ورود آب رودخانه های هیرمند و فراه رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال های 1394 و 1399، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال 1379 بوده است. به دلیل آب گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال 1394 وجود داشته و در سال 1356 کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می دهد که بوم شناسی سیمای منظر و سنجه های آن، به خوبی می تواند تغییرات را در اکوسیستمهای مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجهها میتوانند تغییرات اکوسیستم را کمی سازی کنند که در مدیریت اکوسیستمها کاربرد دارد.افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده ای در اکوسیستم های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم ها اهمیت دارد. بوم شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تیوری و روش هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارایه می کند. در این مطالعه، سنجه های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به کار رفت. سنجه های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه های طبقات پوشش اراضی سال های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه تکه شدن طبقه پوشش گیاهی در سال 1379 و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال 1356 وجود داشته است. طی سال های 1394 و 1399 با ورود آب رودخانه های هیرمند و فراه رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال های 1394 و 1399، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال 1379 بوده است. به دلیل آب گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال 1394 وجود داشته و در سال 1356 کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می دهد که بوم شناسی سیمای منظر و سنجه های آن، به خوبی می تواند تغییرات را در اکوسیستمهای مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجهها میتوانند تغییرات اکوسیستم را کمی سازی کنند که در مدیریت اکوسیستمها کاربرد دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.