مقایسه ی تاثیر نوع محیط کشت باکتری Sporosarcina Pasteurii بر میزان و نوع رسوبات کربنات کلسیم در جهت بهسازی خاک های دانه ای

استفاده از روش های مختلف بهسازی خاک ها، همواره با بررسی میزان تاثیر بر پارامترهای مقاومتی، هزینه و اثرات محیط زیستی ناشی از آن همراه بوده است. از آنجایی که روش های نو و سازگار با محیط زیست همراه با هزینه های اولیه زیاد می باشد، بهینه سازی این روش ها به منظور تجاری سازی آن ها در اولویت طرح های پژوهشی است. استفاده از روش های زیستی برای بهسازی خاک ها، با وجود سازگاری زیاد با محیط زیست در اغلب نقاط جهان از نقطه نظر اقتصادی مورد استقبال قرار نگرفته است و هنوز به عنوان یک روش آکادمیک و نه اجرایی مورد بررسی قرار می گیرد. بهسازی خاک با استفاده از رسوب کلسیم کربنات، از جمله روش های زیستی سازگار با محیط زیست است. از جمله تاثیرگذارترین پارامترهای تولید سوسپانسیون باکتری برای ترسیب کربنات کلسیم، محیط کشت آن بوده که معمولا Nutrient Broth یا Yeast Extract می باشد. محیط کشت جایگزین، یکی از روش های کاهش هزینه های تمام شده در بهسازی زیستی خاک است. در این پژوهش استفاده از ملاس چغندرقند که از ضایعات کارخانه های تولید قند و شکر است، به عنوان محیط کشت باکتری مناسب در روش بهسازی زیستی در کنار محیط کشت های دیگر مورد بررسی قرار گرفت. این ماده می تواند هزینه تولید محیط کشت مناسب را تا 500 برابر کاهش دهد. موفقیت در بهسازی خاک پس از کشت باکتری در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است.