ارزیابی میزان، فاکتور انتشار و غلظت محیطی آلاینده های SO2 ، NO2 و CO در پالایشگاه گاز ایلام

تعیین میزان انتشار آلاینده ها برحسب زمان مهم ترین داده در مدل سازی آلودگی هوا به حساب می آید. EPA در اسناد AP 42 جامع ترین نظام فاکتور انتشار آلاینده ها را برای همه صنایع بر اساس نوع فرآیند، سوخت و انواع کنترل تدوین نموده است. این مطالعه  با هدف ارزیابی میزان، فاکتور انتشار و غلظت محیطی آلاینده های SO2 ، NO2 و CO در پالایشگاه گاز ایلام انجام شده است.

غلظت SO2 و NO2 و CO و پارامترهای دما، فشار، سرعت گاز خروجی و قطر 6 دودکش پالایشگاه با اندازه گیری مستقیم میدانی با دستگاه Testo 350 XL اندازه گیری شد. از این نتایج  و اندازه گیری های قبلی در پالایشگاه، میانگین میان مدت برای دو سناریوی نرمال و بدترین وضعیت تهیه و سپس مقادیر انتشار محاسبه و تحلیل گردید.

اندازه گیری میدانی غلظت آلاینده دودکش ها نشان داد بالاترین غلظت مونوکسید کربن ppm 3565 و دی اکسید گوگرد ppm  5099 مربوط به واحد SRU1، بالاترین میزان دی اکسید ازتppm 188 تولیدی مربوط به SRU2 بودند، آلوده ترین سال در گازهای اندازه گیری شده سال 1396 بود. نتایج اندازه گیری های محیطی نشان داد، مقدار CO در ایستگاه آبریز، ppm 12/4  بیشترین و در جاده مهران با مقدار غیر قابل سنجش، کمترین میزان، مقدار NO2 در چگاه با ppm 6/0 و جاده مهران با مقدار غیر قابل سنجش، کمترین میزان، مقدار SO2 در نقطه آزمایشگاه با ppm 13/0 بیشترین میزان و در کمپ مسکن غیر قابل سنجش بود.

بحث و نتیجه گیری:

 میزان انتشار محیطی و غلظت آلاینده ها در واحدهای تولیدی بیشتر قابل توجه بود. بنابراین اقدامات لازم در جهت کاهش انتشار آلاینده ها در واحد تولیدی می بایست انجام پذیرید. همچنین بازیابی و کاهش خوراک فلر می تواند در میزان انتشار آلاینده ها تاثیر به سزایی داشته باشد.