تاثیر سطوح پودر دانه اسپند در جیره غذایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

به منظور ارزیابی تاثیر سطوح پودر دانه اسپند در جیره غذایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 6 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (حاوی ذرت و کنجاله سویا) و جیره های 2، 3 و 4 به ترتیب حاوی 02/0 درصد آنتی بیوتیک محرک رشد ویرجینیامایسین، 25/0 و 50/0 درصد پودر دانه اسپند بودند. مصرف خوراک، وزن بدن، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در پایان هر دوره پرورش و نیز کل دوره آزمایش، اندازه گیری و تلفات به صورت روزانه ثبت شدند. در پایان دوره آزمایش، دو قطعه پرنده از هر تکرار انتخاب، کشتار و ویژگی های لاشه، اندام های محوطه شکمی و وزن و طول بخش های مختلف روده، اندازه گیری شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که در دوره رشد، پایانی و نیز کل دوره پرورش، میزان مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 50/0 درصد پودر دانه اسپند به طور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). درصد چربی محوطه شکمی جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 50/0 درصد پودر دانه اسپند به طور بسیار معنی داری (01/0>P) کمتر و درصد پیش معده، سنگدان و دوازدهه آنها به طور معنی داری (05/0>P) بیشتر از سایر تیمارها بود. بر طبق نتایج این آزمایش، به نظر می رسد که اگرچه استفاده از پودر دانه اسپند در جیره، عملکرد را کاهش می دهد ولی می تواند کیفیت و پایداری اکسیداتیو لاشه جوجه های گوشتی را از طریق کاهش درصد چربی محوطه شکمی افزایش دهد.