تحلیل بیان استعاری «واسازی» در پوسترهای نوشتار-محور دهه 90 (در گالری طراحان آزاد)

بیان مسیله:

 استعاره در دهه ‌های اخیر در زمینه های گوناگون از زبان و ادبیات گرفته تا فلسفه و زیبایی شناسی، موردمطالعه قرار گرفته است. مطالعات استعاره تاکنون با رویکردهای مختلف معناشناسانه، شناختی، عملگرا و بدیع انجام شده اند. بااین‌وجود پژوهش ‌های اندکی به بررسی حضور انواع استعاره و بیان استعاری در رسانه‌ های هنری مختلف پرداخته اند. پوستر به‌عنوان یکی از پرکاربردترین رسانه‌های هنری، از ابتدا شامل عناصر تصویری و نوشتاری بوده است. طراحان همواره این عناصر را به صورت مکمل در یک اثر به کار می برده است. اما نکته قابل‌توجه این است که طراحان معاصر به‌ویژه در دهه 90، با حذف تصویر از پوستر و به‌کاربردن نوشتار به‌عنوان عنصر اصلی، بیشتر به طراحی پوستر های نوشتار-محور روی آورده‌ اند. حضور نوشتار به‌عنوان سوژه اصلی در اثر را می توان از منظر انواع روابط استعاری که با مفهوم پوستر ایجاد می‌ کند موردمطالعه قرار داد.

هدف مقاله:

 هدف از این مقاله تحلیل استعاری نوشتار فارسی و یافتن روابط استعاری میان نوشتار و دیگر عناصر تصویری از طریق تحلیل «بیان استعاری واسازی» در حروف‌ نگاری پوسترهای فارسی دهه 90، به‌ویژه پوسترهای نوشتار-محور گالری طراحان آزاد بوده است.

سوال مقاله:

 استعاره واسازی چه بیان هنری در حروف‌نگاری پوستر می ‌یابد؟

روش تحقیق:

 در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده، اطلاعات و داده‌ های مورداستفاده از منابع کتابخانه‌ ای جمع‌آوری‌شده است.

نتیجه ‌گیری: 

در نهایت نتایج حاصل از تحلیل آثار نشان داد که می ‌توان «بیان استعاری واسازی» را به‌عنوان یک الگوی پرکاربرد توسط طراحان معاصر به شمار آورد. بیان استعاری واسازی موجب تغییر شکل نوشتار به نفع معنا و ایده اصلی اثر شده و نوشته را از ساختار اصلی و کلیشه‌ ای خود خارج می‌ کند. در واقع می‌ توان شناسایی سوژه شدن حروف در طراحی نوشتار و ازهم‌پاشیدگی حروف در جریان بازنمایی مفاهیم دیگر را از مهم‌ ترین نتایج مقاله حاضر به شمار آورد.