اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سطح تاب آوری و بهزیستی روان شناختی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در شهرستان همدان

 مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) نوعی بیماری مزمن و پیش رونده سیستم اعصاب مرکزی است و به شدت سلامت جسمانی و بهزیستی روانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سطح تاب آوری و بهزیستی روانی بیماران زن مبتلا به ام اس در استان همدان انجام شد.

مواد و روش ها: 

مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به ام اس در شهرستان همدان بودند که به روش تصادفی ساده 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 20 نفری مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) تحت درمان گروهی مبتنی برپذیرش و تعهد به صورت مجازی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. وضعیت تاب آوری و بهزیستی روان شناختی هر دو گروه با پرسش نامه های تاب آوری کونر-دیویدسون و بهزیستی روان شناختی ریف قبل و بعد از مداخله اندازه گیری و تحلیل کوواریانس شد. بعد از اطمینان از رعایت پیش فرض های آماری، از تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته ها: 

در گروه مداخله و کنترل به ترتیب میانگین تاب آوری در پیش آزمون 16/3 ± 33/43 و 53/3 ± 80/43 (05/0>p)، در پس آزمون 85/2 ± 13/53 و 05/4 ± 47/43 (05/0<p) بود. در گروه مداخله و کنترل میانگین بهزیستی روانی به ترتیب در پیش آزمون 59/7 ± 38/119 و 36/7 ± 07/94 (05/0>p) و در پس آزمون 96/10 ± 67/163 و 63/9 ± 97/94 (05/0<p) بود که حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه مداخله و کنترل است.

نتیجه گیری: 

نتایج نشان داد درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث ارتقای تاب آوری و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به ام اس می شود.