شناسایی موانع ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری در ایران

حرکت دانشگاه های آموزش محور به سمت دانشگاه های کارآفرین، با ایده تجاری سازی دانش به شکل گیری مراکز رشد و پارک های علم و فناوری منجر شده است؛ اما آنچه مغفول مانده، جایگاه علوم ورزشی در این مراکز است. هدف تحقیق شناسایی موانع ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری است. روش تحقیق، کیفی است و گردآوری داده ها با مصاحبه و بررسی پیشینه تحقیق انجام گرفت. جامعه تحقیق را روسا و اعضای هیات علمی علوم ورزشی کشور، روسای مراکز رشد و کارآفرینی دانشگاه های دارای دانشکده علوم ورزشی، روسای پارک های علم و فناوری و دیگر مسیولان مرتبط با تحقیق بودند. نمونه تحقیق به صورت نظری تعیین و پس از انجام 19 مصاحبه موانع ارتباط بین دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری شناسایی شد. تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت. یافته ها نشان داد که 8 مقوله اصلی تحت عناوین ضعف ساختاری، ضعف هنجاری، ضعف امکانات، ضعف آموزشی، عدم درک ظرفیت های کارآفرینانه در ورزش (ضعف حمایتی)، دست کم گرفتن ایده های دانشجویان علوم ورزشی، بی توجهی به منابع فرصت و ضعف روانی- نگرشی دانشجویان علوم ورزشی در راستای شناسایی موانع ارتباط بین دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری به دست آمد که هر کدام به زیرمجموعه های دیگری تقسیم می شوند. ازاین رو به روسای دانشگاه ها و دانشکده های علوم ورزشی پیشنهاد می شود با بررسی این موانع، برنامه راهبردی به منظور رفع آنها را در دستور کار خود قرار دهند تا شاهد شکوفایی ایده و نوآوری های دانشجویان رشته علوم ورزشی و ایجاد اشتغال برای آنان باشیم و بتوانیم از قابلیت های بی شمار این رشته تحصیلی در جهت رفع نیازهای جامعه استفاده کنیم.