ارزیابی پدافند غیرعامل با رویکرد امنیت ملی

امنیت ملی بزرگترین دغدغه هر نظام سیاسی است که لزوم تامین آن از سوی حکومت یک اصل اساسی می باشد و پدافند غیر عامل کارآمدترین ابزار در این راستا محسوب می شود. در دنیای امروز الگوی مبارزه و مقاومت در سیاست بین الملل تغییر یافته است. تحولات دهه اخیر در حوزه ی روابط بین الملل، حاکی از مقوله فرهنگ در دستیابی به اهداف و بهبود روابط میان دولت ها است. با پیشرفت های صورت گرفته در فناوری تسلیحات و تجهیزات نظامی، مناطق مسکونی شهری بیشتر در معرض خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهم ترین عوامل افزایش دهنده تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، معماری غیر استاندارد و غیر منطبق مساکن با اصولی همچون مکان گزینی و جانمایی بهینه ساختمان، پراکندگی مناسب بنا، رعایت اصول اختفاء، استتار و فریب، درجه مرمت پذیری بالای ساختمان و معماری داخلی ساختمان در ارتباط با پدافند غیر عامل است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای ضمن بررسی کارکردهای پدافند غیر عامل و ضرورت آن در حوزه امنیت ملی در پی پاسخ به این سوال است که پدافند غیر عامل چه نقشی می تواند در تامین امنیت ملی ایران ایفا نماید و نقش معماری در این راستا چیست؟ نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از این است که به کارگیری اصول و ضوابط پدافند غیر عامل هم به عنوان یک سیاست دفاعی مستمر و هدفمند در تمامی بخش های کشور ضمن رفع تهدیدات داخلی و خارجی با هدف آماده سازی و تقویت بنیه دفاعی کشور تامین کننده امنیت ملی ایران و نتایج کلی آن در راستای ایجاد شهر ایمن، شهر قدرت و شهر بازدارنده است. تعیین طرح هندسی بنا، موقعیت بازشوها، نحوه دسترسی و پیش بینی فضای امن به عنوان فضای چند عملکردی برای هر ساختمان در زمان صلح جنگ از جمله مولفه های بهینه معماری ساختمان و معماری بومی از منظر پدافند غیر عامل است.