مقایسه تاثیر آموزش مجازی و حضوری بر انگیزه یادگیری و اهمالکاری دانش آموزان دوره ابتدایی در دوره شیوع ویروس کرونا

در شرایط حاضر به دلیل شیوع ویروس کرونا استفاده از آموزش مجازی گسترش یافته است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه انگیزه یادگیری و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان در آموزش حضوری و مجازی به روش کاربردی و شبه آزمایشی تنظیم شده است. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان صومعه سرا در نیم سال اول سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از میان آنها 30 نفر دختر و 30 نفر پسر به روش نمونه گیری هدفمند از مناطق روستایی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی دیوید تاکمن (2001) و انگیزه یادگیری توان ، چین و شی(2005) جمع آوری شد. نتایج تحلیل کواریانس با نرم افزار spss-26 نشان داد میانگین دو گروه حضوری و مجازی در پیش آزمون برابر بود. امادر پس آزمون نوع آموزش بر انگیزه یادگیری(24/54=F) و اهمال کاری(44/42=F) در سطح خطای کمتر از 01/0 معنی دار بود. اما جنسیت نه به عنوان متغیر مستقل دوم و نه در تعامل با متغیر مستقل آموزش تاثیری بر انگیزه تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی نداشت. بر اساس این نتایج می توان گفت هر چند استفاده از آموزش مجازی اجتناب ناپذیر است اما استفاده بلند مدت از آن باعث کاهش انگیزه تحصیلی و افزایش اهمالکاری دانش آموزان دوره ابتدایی می شود.