بررسی خصوصیات روان سنجی مقیاس گرایش به عدم تعهد اخلاقی در نمونه ای از دانشجویان ایرانی: یک مطالعه توصیفی

گرایش به عدم تعهد اخلاقی با رفتارهای منفی زیادی از جمله رفتار جنایی، پرخاشگری و زورگویی، سوءرفتار در محل کار و رفتار غیراخلاقی به طور کلی رابطه دارد. بنابراین سنجش میزان این متغیر برای پژوهش گران از اهمیت به سزایی برخوردار است. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین خصوصیات روان سنجی مقیاس گرایش به عدم تعهد اخلاقی (PMDS) در نمونه ای از دانشجویان ایرانی بود.

این مطالعه توصیفی بر روی 156 دانشجوی دانشگاه های تهران در سال تحصیلی 98-1397 انجام شد. مقیاس PMDS به فارسی ترجمه و به انگلیسی بازترجمه شد، و داده های حاصل از اجرای آن از نظر روایی صوری، روایی ساختاری، روایی سازه همگرا، پایایی درونی و پایایی بازآزمایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی، و آلفای کرونباخ انجام شد.

تطابق نسخه های فارسی و انگلیسی پرسشنامه با تایید متخصصان زبان انگلیسی و روان شناسی، و قابل فهم بودن آن با تایید گروهی 50 نفره از آزمودنی های بدون سوگیری تعیین شد. همبستگی بین نمرات PMDS و پرسشنامه عدم تعهد اخلاقی (MDS) (91/0) و نمرات آزمون و بازآزمون (85/0) معنادار بود (001/0>p)، و شاخص های برازش مدل، ساختار عاملی پرسشنامه را تایید کردند. ضریب آلفای کرونباخ نیز برای گویه های پرسشنامه برابر با 80/0 محاسبه شد.

 نسخه فارسی مقیاس گرایش به عدم تعهد اخلاقی در جامعه دانشجویان ایرانی از روایی صوری، ساختاری و سازه همگرا، و پایایی درونی و بازآزمایی برخوردار است و می توان از آن جهت سنجش این متغیر در دانشجویان ایرانی استفاده نمود.