رابطه ی مهارت های ارتباطی و عملکرد تطابقی در معتادان مرکز اجتماع درمان مدار تهران

این پژوهش با هدف بررسی وضعیت مهارت های ارتباطی و تطابقی در معتادان مقیم مرکز اجتماع درمان مدار و ارتباط میان نمره ی مهارت های ارتباطی و نمره ی مهارت های تطابقی انجام شده است.
در این بررسی توصیفی – تحلیلی، 25 نفر از معتادان مرد مقیم مرکز اجتماع درمان مدار تهران مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد (سم زدایی شده) به کمک چک لیست عملکرد تطابقی که از سه مقوله ی”مقابله ی متمرکز بر حل مساله“،”مقابله ی متمرکز بر هیجان“و”مقابله ی کمتر موثر و غیرسودمند“تشکیل شده و آزمون ارزیابی مهارت های ارتباطی و تعاملی که به صورت مشاهده ای انجام شده است و شامل سه بخش «ویژگی های جسمانی»، «مبادله ی اطلاعات» و «روابط و مناسبات» می باشد، ارزیابی شدند. از روش آماری همبستگی پیرسون بهره گرفته شد.
این بررسی نشان داد که میانگین نمره ی مقابله ی متمرکز بر حل مساله، بالاتر از میانگین نمره ی مقابله ی متمرکز بر هیجان و مقابله ی کمتر موثر و غیرسودمند می باشد. میانگین نمره ی مهارت های ارتباطی بسیار بالابود. هم چنین رابطه ی معنی داری میان بخش های فهرست مهارت های تطابقی و آزمون ارزیابی مهارت های ارتباطی و تعاملی به دست نیامد.
مهارت های ارتباطی در معتادان در سطح مناسب و قابل قبولی است و به نظر نمی رسد این گروه، هر چند که نماینده ی کاملی از جمعیت سوء مصرف کنندگان مواد مخدر نمی باشند، از نظر مهارت های ارتباطی دچار مشکلات مهمی باشند. این موضوع در برنامه ریزی محتوای آموزش مهارت های زندگی دارای اهمیت است و بهتر است برای این گروه از بیماران، شیوه های مناسب تری برای بهبود عملکرد تطابقی به کار گرفته شود.