تاثیر اسانس آویشن شیرازی (.Zataria multiflora boiss) بر کیفیت انبارداری میوه گلابی (Pyrus communis) رقم ‘Green anjou’

یافتن روش‏های ایمن و استفاده از ترکیبات سالم در فناوری پس از برداشت به منظور کاهش ضایعات، ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسانس گیاه آویشن شیرازی (0، 500، 1000 و 1500 میلی‏گرم در لیتر) بر صفات کیفی میوه گلابی در مدت زمان‏های مختلف انبارداری (0 (شاهد)، 30، 60، 90 و 120 روز پس از برداشت) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در 3 تکرار انجام گرفت. میوه‏ها در داخل سردخانه با دمای 1±4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شد. درصد کاهش وزن میوه، مواد جامد قابل حل (TSS)، اسیدهای قابل تیتراسیون (TA)، pH، محتوای اسید آسکوربیک (ویتامین ث) و نیز فعالیت آنزیم‏های مختلف (گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پلی‏فنل اکسیداز و پراکسیداز) مطالعه شد. میوه‏های تیمار شده با غلظت 1500 میلی‏گرم در لیتر اسانس، کمترین مقدار pH آب میوه و بیشترین میزان ویتامین ث را در مقایسه با شرایط شاهد (عدم تیمار اسانس) داشت. در روز 120ام انبارمانی و بدون مصرف اسانس کمترین میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و پراکسیداز حاصل شد و کمترین تغییرات در میزان اسیدهای قابل تیتراسیون، مقدار ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول نیز در همین تیمار مشاهده گردید. میوه‏های تیمار شده با غلظت 1500 میلی‏گرم در لیتر اسانس در روز اول و 30 ام انبارداری بیشترین مقدار اسیدهای قابل تیتراسیون را دارا بود؛ کمترین میزان فعالیت آنزیم‏های مذکور در روزهای اول انبارمانی برای تمامی غلظت‏های اسانس آویشن به دست آمد. به طور کلی تیمار اسانس آویشن با غلظت 1500 میلی‏گرم در لیتر در طول مدت انبارداری موجب افزایش کیفیت عمر انباری و ماندگاری میوه گلابی رقم "گرین آنجو" گردید.