تاثیر اسانس آویشن شیرازی (.Zataria multiflora boiss) بر کیفیت انبارداری میوه گلابی (Pyrus communis) رقم ‘Green anjou’
یافتن روشهای ایمن و استفاده از ترکیبات سالم در فناوری پس از برداشت به منظور کاهش ضایعات، ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسانس گیاه آویشن شیرازی (0، 500، 1000 و 1500 میلیگرم در لیتر) بر صفات کیفی میوه گلابی در مدت زمانهای مختلف انبارداری (0 (شاهد)، 30، 60، 90 و 120 روز پس از برداشت) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در 3 تکرار انجام گرفت. میوهها در داخل سردخانه با دمای 1±4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شد. درصد کاهش وزن میوه، مواد جامد قابل حل (TSS)، اسیدهای قابل تیتراسیون (TA)، pH، محتوای اسید آسکوربیک (ویتامین ث) و نیز فعالیت آنزیمهای مختلف (گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پلیفنل اکسیداز و پراکسیداز) مطالعه شد. میوههای تیمار شده با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر اسانس، کمترین مقدار pH آب میوه و بیشترین میزان ویتامین ث را در مقایسه با شرایط شاهد (عدم تیمار اسانس) داشت. در روز 120ام انبارمانی و بدون مصرف اسانس کمترین میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و پراکسیداز حاصل شد و کمترین تغییرات در میزان اسیدهای قابل تیتراسیون، مقدار ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول نیز در همین تیمار مشاهده گردید. میوههای تیمار شده با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر اسانس در روز اول و 30 ام انبارداری بیشترین مقدار اسیدهای قابل تیتراسیون را دارا بود؛ کمترین میزان فعالیت آنزیمهای مذکور در روزهای اول انبارمانی برای تمامی غلظتهای اسانس آویشن به دست آمد. به طور کلی تیمار اسانس آویشن با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر در طول مدت انبارداری موجب افزایش کیفیت عمر انباری و ماندگاری میوه گلابی رقم "گرین آنجو" گردید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.