مطالعه اثر سیتوکینین ها، تیامین (B1) و براسینواستروئید بر توان اندامزایی اکسین ها در تکثیر درون شیشه گل محمدی (Rosa damascena Mill)

گل محمدی (Rosa damascena Mill)  از گیاهان معطر و دارویی است که گل های آن ارزش غذایی و اقتصادی دارد. در این تحقیق جداکشت های شاخساره ای در محیط ام اس (MS) با مقادیر مختلف IAA، 2, 4-D، BAP ،Kin، Br (براسینواترویید) و B1(تیامین) در دو گروه آزمایشی کشت و نتیجه بعد ازچهار هفته بررسی شد. در آزمایش اول، مشخص شد که mgl-11 از اکسین  IAA با mgl-11/0 Br بیشترین ریشه زایی (33/63%)، mgl-11 از اکسین  IAA با mgl-11/0B1 بیشترین شاخساره زایی (67/66%) و mgl-11 از اکسین  IAA با mgl-11/0 Kin بیشترین کالوسزایی (19%) دارند. mgl-11/0 از اکسین  IAA با mgl-11B1، مناسب برای تشکیل همزمان ریشه (40%)، شاخساره (50%) و کمی کالوس (10%) بود. در آزمایش دوم، بیشترین ریشه زایی (33/73 %) در mgl-14 از اکسین  2, 4-D با mgl-14/0BAP، بیشترین شاخساره زایی و کالوسزایی (95%) با بیشترین تعداد ریشه (66/5 %) و شاخساره (33/5 %)  در mgl-14/0 از اکسین  IAA با mgl-14B1  به دست آمد.  نتایج نشان داد که تیامین (ویتامین ب1) و براسینواسترویید، اثر ایندول استیک اسید را در ریشه زایی و جوانه زنی رز، بهبود می دهند.