مقایسه تطبیقی ساختار اسطوره ای روایت در دو فیلم بتمن و شوالیه ی تاریکی

براساس نظریه تک اسطوره کمپبل، تمام اسطوره های دنیا ساختار و بنمایه های مشترک دارند. قهرمانان نوین رسانه هایی همچون داستان مصور، انیمیشن، رمان و سینما نیز اساطیر جهان مدرن و بازنمودهایی از همان قهرمانان اسطوره ای باستانی هستند. ووگلر برپایه دیدگاه کمپبل و براساس مقتضیات سینما و فیلمنامه نویسی در کتاب سفر نویسنده، ساختاری دوازده مرحله ای از سفر قهرمان را برای خوانش داستانهای قهرمانی دنیای نوین ارایه میدهد. بتمن از قهرمانان شناخته شده دوران مدرن است که بارها محور داستانهای گوناگون بوده. دو نمونه از موفقترین روایتهای بتمن را میتوان فیلمهای بتمن (1989) تیم برتون و شوالیه تاریکی (2008) کریستوفر نوالن دانست. این مقاله میکوشد با روش تحلیلی تطبیقی، رویکرد اسطورهشناختی و هدف نظری و براساس چارچوب نظری سفر نویسنده، ساختار اسطورهای روایت در این فیلمها را بررسی و مقایسه کند. هدف اصلی مقاله محاسبه میزان پایبندی هریک از دو فیلم به ساختار روایی سفر نویسنده است. پژوهش حاضر یک موردکاوی با هدف توسعه ای است که داده های کیفی آن بهشیوه اسنادی داده اندوزی شده است. از داده های تحلیل شده میتوان نتیجه گرفت که نوالن در شکل دادن به بافت اسطورهای فیلمش موفقتر بوده و این امر از دالیل اقبال بیشتر جامعه و منتقدان به اثر اوست. دوازده مرحله معرفی شده از سوی ووگلر در هر دو فیلم قابل کشف است؛ اما بافت اسطورهای هر اثر فارغ از لایه های سطحی شخصیتپردازی و فضاسازی، ریشه در جهان بینی فردی فیلمساز دارد. در این میان، اثر نولان، به عنوان فیلمی در ژانر ابرقهرمانی، با وفادار ماندن به روند پر فرازوفرود سفر، برای مخاطبانش بافت روایی گیراتری آفریده است.