اخلاقی بودن کاندیداتوری

پژوهش حاضر با روشی تبارشناسانه و نیز با بهره مندی از روش اجتهادی، اخلاقی بودن کاندیداتوری- ترشیح- را مورد بررسی قرار داده و تاثیر ممدوح یا مذموم بودن ترشیح در کلیت انتخابات را تبیین کرده است. هدف اصلی از طرح این ایده، آگاه نمودن برخی از نامزدهای انتخاباتی- که دچار توهم تکلیف گرایی می شوند- از مذموم بودن اصل نامزدی آنان در فرایند انتخابات است. نتایج پژوهش نشان می دهد که کاندیداتوری به عنوان جزیی از فرآیند انتخابات در اندیشه دینی فارغ از هنجارهای فقهی و اخلاقی نیست و هر کس نمی تواند به هر انگیزه ای خود را نامزد منصبی نماید. به ویژه آنکه روایات زیادی وجود دارد که آدمی را از طلب امارت نهی می کنند و چنین مطالبه ای را حاکی از حرص و ولع به دنیا تفسیر می نمایند. در مقابل، روایاتی که بر چنین مطالبه ای صحه می نهند نیز به شدت احتیاط آمیز و نگران فروکاستن ارزش های اخلاقی هستند. تامل در ادله ترشیح می تواند برخی از نامزدها را که بنا به دلایل دنیوی یا ضعف در شایستگی، در فرایند انتخابات شرکت نموده اند را منصرف، و بدین گونه مانع حضور افراد صالح در این امر مدنی نشوند.